Een MRI-scan is een veilige en pijnloze manier om gedetailleerd inzicht in je lichaam te krijgen. In dit artikel lees je wat een MRI-scan is, hoe het werkt en wanneer het nodig is. Een MRI-scan maakt met behulp van een sterke magneet, radiogolven en een computer zeer gedetailleerde beelden van organen, bloedvaten en het bewegingsapparaat. Omdat er geen ioniserende straling wordt gebruikt, kiezen artsen vaak voor MRI als herhaaldelijk onderzoek nodig is.
In deze blog leggen we uit wat een MRI-scan is, hoe het werkt, wanneer je een MRI nodig hebt en hoe je je voorbereidt, zodat je met vertrouwen het onderzoek ingaat.
Wat is een MRI-scan en hoe werkt het onderzoek precies?
Een MRI (Magnetic Resonance Imaging) is een pijnloos onderzoek dat gedetailleerde beelden van het lichaam maakt. Tijdens een MRI creëert het apparaat tijdelijk een sterk magnetisch veld, waarna radiogolven door het lichaam worden gestuurd. Een ontvanger meet de signalen van het lichaam; deze data wordt met behulp van een computer omgezet in haarscherpe beelden. Doordat er geen röntgenstraling wordt gebruikt, is MRI geschikt voor mensen die regelmatig beeldvorming nodig hebben.
Open MRI of gesloten MRI: wat is het verschil?
Er bestaan twee typen scanners. De traditionele, gesloten MRI heeft een tunnelvormige opening waarin je ligt. Deze scanners leveren de scherpste beelden. Bij een open MRI liggen de magneten boven en onder je, waardoor er aan de zijkanten meer ruimte is. Open scanners bieden vooral comfort voor mensen met claustrofobie, al is de beeldkwaliteit iets lager. Bespreek met je arts welke optie het beste bij je past.
Wanneer heb je een MRI-scan nodig en wat wordt onderzocht?
Artsen gebruiken MRI’s voor verschillende doeleinden:
- Hersenen en zenuwstelsel – MRI kan afwijkingen zoals tumoren, aneurysma’s, herseninfarcten en ontstekingen in hersenen en ruggenmerg opsporen. Het onderzoek brengt ook de doorbloeding en eventuele beschadiging na trauma in kaart.
- Hart en bloedvaten – Een hart-MRI toont de anatomie van de hartkamers, hartkleppen en grote vaten en kan littekens na een hartinfarct zichtbaar maken. Ook aangeboren hartafwijkingen zijn te beoordelen.
- Buik en bekken – MRI detecteert tumoren, lever- en galwegproblemen, ontstekingen in darmen en aangeboren afwijkingen. Bij zwangere vrouwen wordt MRI gebruikt om de ontwikkeling van de foetus te volgen wanneer echografie onvoldoende informatie geeft.
- Botten en gewrichten – MRI toont hernia’s, slijtage, ontstekingen en schade aan banden of menisci in gewrichten. Ook stressfracturen en botinfecties zijn goed in beeld te brengen.
MRI-onderzoek: hoe verloopt een MRI-scan stap voor stap?
Voorafgaand aan de scan krijg je een vragenlijst over metalen implantaten, pacemakers of metaalsplinters. Metalen voorwerpen kunnen het magnetische veld verstoren en zijn soms een absolute contra-indicatie. Je doet sieraden, creditcards, horloges, pleisters en gehoorapparaten af. Vervolgens ga je op een tafel liggen die in de scanner schuift. Het onderzoek duurt meestal 20 tot 60 minuten. De scanner maakt harde kloppende geluiden; je krijgt oordopjes of een koptelefoon met muziek. Het is belangrijk om stil te blijven liggen om de beeldkwaliteit te waarborgen.
MRI met contrastvloeistof: wat is het en wanneer wordt het gebruikt?
Sommige MRI-onderzoeken vereisen een contrastmiddel met gadolinium. Dit wordt via een infuus in een arm of hand toegediend. Het contrast verbetert de weergave van tumoren, ontstekingen, bloedvaten en de doorbloeding. Bijwerkingen komen zelden voor en zijn meestal mild; ernstige allergische reacties zijn zeer zeldzaam.
Is een MRI-scan veilig en zijn er risico’s?
Voor de meeste mensen is een MRI-scan volkomen veilig. De magneet zelf is niet schadelijk, maar kan metalen implantaten verschuiven of elektronische apparaten ontregelen. Daarom is het cruciaal om implantaten zoals pacemakers, aneurysm clips, cochleaire implantaten en bepaalde metalen prothesen te melden. Ook met tatoeages, permanente make-up en insulinepompen moet men voorzichtig zijn; informeer je arts hierover. MRI met contrast wordt tijdens de zwangerschap meestal vermeden, tenzij het onderzoek medisch noodzakelijk is.
MRI-scan tips: hoe bereid je je goed voor op het onderzoek?
- Bereid je goed voor: Vul de veiligheidsvragenlijst zorgvuldig in en volg de instructies van het ziekenhuis. Vraag een vriend(in) om mee te gaan als je je onzeker voelt.
- Kies een open MRI bij claustrofobie: Een open scanner biedt meer bewegingsruimte en kan angst verminderen.
- Neem oordopjes mee: Het apparaat maakt harde geluiden; muziek kan helpen ontspannen.
- Vraag naar sedatie: Bij ernstige claustrofobie kan lichte sedatie of zelfs narcose worden overwogen.
Veelgestelde vragen over MRI-scan en veiligheid
Hoe werkt een MRI in vergelijking met een CT?
Een MRI gebruikt magnetische velden en radiogolven; een CT-scan gebruikt röntgenstralen en maakt sneller beelden van botten en longen. MRI levert vooral voor zachte weefsels (hersenen, spieren, ligamenten) meer detail.
Kan ik een MRI ondergaan met een pacemaker?
Dat hangt af van het type pacemaker. Moderne implantaten zijn vaak MRI-compatibel. Meld altijd vooraf dat je een pacemaker hebt.
Moet ik nuchter zijn voor een MRI?
Voor de meeste MRI-scans is nuchter zijn niet nodig. Als contrast wordt toegediend of wanneer sedatie nodig is, kan het ziekenhuis vragen om enkele uren van tevoren niet te eten.
Voel ik pijn tijdens een MRI?
Nee, een MRI is pijnloos. Je hoort wel luide geluiden en moet langere tijd stil liggen. Bij onrust kun je een belletje krijgen om het onderzoek te pauzeren.
Hoe lang duurt het voordat ik de resultaten krijg?
Een radioloog beoordeelt de beelden en stuurt de resultaten naar je arts. Meestal ontvang je binnen enkele dagen een rapport.
Wil je inzicht in je gezondheid en risico’s op chronische aandoeningen? Ontdek hoe My Active Age je kan helpen en plan vrijblijvend een adviesgesprek. In dit gesprek van 30 minuten nemen we de tijd om te verkennen wat voor jou belangrijk is als het gaat om gezond en vitaal ouder worden. We bespreken jouw kijk op gezondheid, waar je naartoe wilt werken en welke factoren je daarbij mogelijk belemmeren.